Nowy i subtelny sposób wykrywania narcyza (2023)

FAQs

Po czym poznać ukrytego narcyza? ›

Narcyz Ukryty/ Wrażliwy

Osoby te, prezentują się jako ofiary w relacjach i czują się niezrozumiane przez innych. Często są wycofane, wręcz wstydliwe, jednocześnie potrafią być czarujące i uważne na drugą osobę.

Objawy narcyzmu

Podstawowym objawem jest poczucie bycia lepszym od innych. Chory uważa, że wszystko mu się należy, każdy ma go podziwiać, bo jest jedyny w swoim rodzaju. Co więcej, jest bardzo skupiony na sobie, nie zwraca uwagi na potrzeby i uczucia innych. W drugą jednak stronę jest wręcz przeciwnie.

Narcyz lubi wygodne życie. Dlatego oczekuje od Ciebie pełnego poświęcenia. Na początku związku wyglądało to inaczej, ponieważ ON chciał jak najszybciej zdobyć Twoje zaufanie i zaangażowanie. Narcyz wie, że jak mu ulegniesz i zaangażujesz się w ten związek, to będzie mógł Cię zmieniać zgodnie ze swoimi zachciankami.

Postaw granice

Ponieważ narcyzi pozbawieni są empatii i nie potrafią szczerze kochać, musisz zadbać o siebie. Postaw granice, bądź asertywna i znieś ból, który narcyz będzie ci zadawał.

Narcyz seksualny ma silną potrzebę bycia podziwianym za aspekty fizyczne i wyczyny w łóżku. Często zresztą nieadekwatnie do tego, co faktycznie oferuje – mówi Monika Kaszuba, psychoterapeutka i seksuolożka.

Kluczem do unieszkodliwienia narcyza jest przeanalizowanie ile racji ma w sobie to, co mówi lub robi bez ulegania jego wdziękom, jakie zwykle posiada. Najważniejsze to się go nie bać, ponieważ zazwyczaj starają się zastraszyć tych, którzy się im przeciwstawiają.

Ta fasadowa krucha powłoka skrywa bowiem głębokie pokłady bólu i niepewności. Najbardziej ukryta i bolesna warstwa narcyza to strach, że jest niczym. Poprzez krzykliwe, egocentryczne zachowania, narcyz często może emocjonalnie ranić ludzi wokół siebie.

Narcyzm a inne zaburzenia osobowości

Typ wielkościowy może przypominać w stylu bycia przede wszystkim osobowość histrioniczną i antyspołeczną, może nie tylko posiadać niektóre z ich cech, ale też mieć współwystępujące zaburzenie.

Narcyz jest przekonany o własnej wielkości i wyjątkowości, dlatego nigdy nie przyzna się do błędy lub porażki.

Kiedy narcyz milczy, może to być reakcja na to, że ktoś postawił mu granice i nie zaakceptował jego zachowania. Wtedy narcyz milczy, by taką osobę ukarać i dać jej do zrozumienia, że jej reakcja jest niedopuszczalna. On przecież nie zrobił nic złego.

Kiedy narcyz się nie odzywa? ›

Narcyz nie znosi nudy, braku towarzystwa innych i kontaktu z nimi - tak bardzo, że podejrzewam, że w tych chwilach po prostu przestaje istnieć - więc możemy być pewni, że jeśli się nie odzywa lub akurat ma z nami ciche dni to gdzieś tam z kimś w najlepsze odgrzewa/nawiązuje znajomości i kontakty.

Wyrzuty sumienia również nie są w stylu człowieka z osobowością narcystyczną. Narcyz wcale nie przeprasza za swoje przewinienia – wręcz uważa, że nie ma o czym mówić i nie czuje się w żaden sposób winny. Jeśli chodzi o osobowość narcystyczną u mężczyzn, jest to częste zjawisko.

Narcyz przede wszystkim boi się odrzucenia i ujawnieniem tego, kim się czuje. Odczuwa również lęk przed utratą kontroli oraz przed upokorzeniem go (rzeczywistym lub wyimaginowanym, czyli takim, jakiego spodziewa się sam narcyz).

Mówi nieprawdę, przeinacza, interpretuje. Tak często kłamie, że przestaje być tego świadom. Jeśli ktoś go przyłapie, przekręca fakty, aby tamten poczuł się albo jak osoba niespełna rozumu, albo nikczemna. Nigdy nie przyzna się do kłamstwa.

Jeszcze jedno – w miejscach publicznych zrobi wszystko żeby inni zobaczyli go w superlatywach. Nagle kocha, przytula, całuje… Warto też wiedzieć, że diabelskim narcyzem może być kobieta jak i mężczyzna.

Narcyz bowiem jest niebywale wrażliwy na krytykę. Atakuje, gdy zranimy jego dumę lub zszargamy honor, bo próbuje ocalić tym samym obraz samego siebie. Badania psychologów zza oceanu Brada Bushmana i Roya Baumeistera dowiodły, że wysoki poziom narcyzmu znacznie nasila skłonność do agresji i przemocy.

Z drugiej strony przeżywa on emocjonalną pustkę, nie wchodzi w głębokie relacje, z czym może wiązać się pewna tęsknota za bliskością. Narcyz nie potrafi odczuwać pełnej miłości, bo jej integralną częścią jest wymiana emocjonalna. Czyli można powiedzieć, że nie jest w pełni szczęśliwy.

Mówiąc, patrzy ci się prosto w oczy, pilnując by utrzymać kontakt wzrokowy i robi wszystko, by być w centrum twojej uwagi. Narcyzi często są inteligentni, mają interesującą powierzchowność, są błyskotliwi, sprytni, elokwentni, więc nie sprawia im to trudności.

Dla narcyza świat jest czarny lub biały - nie istnieje nic, co pomiędzy. Coś jest więc piękne lub brzydkie, dobre lub złe, wartościowe lub bezużyteczne. W ten sposób traktują również swoje dzieci. Dziecko narcyza wychowuje się w przekonaniu, że nie jest w stanie zadowolić swojego rodzica.

Wiąże się to z silnymi zmianami nastroju, wyczerpaniem oraz cierpieniem wynikającym z przerażenia własną ułomnością, destrukcyjnością, niemocą. Ukryty narcyz, który nie raz wątpi we własną doskonałość i wszechmoc, boleśnie odczuwa wtedy swoją nieadekwatność i ograniczenia.

Kogo lubi narcyz? ›

Narcyzi najbardziej byli zainteresowaniami kobietami, które wykazywały dużo żeńskich cech, takich jak uczuciowość, uległość, otwartość.

Osoba narcystyczna nie wykształca możliwości rzutowania siebie w przyszłość, co daje osobowościom prawidłowym zdolność godzenia się na przemijanie. Patologiczny narcyz nie jest w stanie utrzymać w sobie wczesnej idealizacji dziadków niezbędnej do rzutowania w przyszłość dobrego obrazu siebie w podeszłym wieku.

Nie bierze jeńców, a partnera traktuje jak marionetkę służącą zaspokajaniu jego potrzeb. Taki narcyz siebie uważa za nieskazitelnego, uznaje wyłącznie swoje zdanie, a innych poniża i manipuluje nimi.

Narcyz wrażliwy

Z tym zaburzeniem osobowości bardzo silnie związana jest niska samoocena. Narcyz wrażliwy również potrzebuje podziwu i uwielbienia, ale to dlatego, że sam ze sobą czuje się źle. Innymi słowy, potrzebuje on uwielbienia innych ludzi, aby choć na chwilę zwiększyć poczucie własnej wartości.

Rozstanie z narcyzem - co charakteryzuje ten typ osobowości? Osoby narcystyczne mają skłonność do zapominania, a wręcz lekceważenia wszystkiego, co nie ma związku z nimi.

Narcyz kłamie często, nie ma innego wyjścia. Bez kłamstw zagrożone jest przede wszystkim jego poczucie własnej wartości. Osoby narcystyczne bardzo często muszą rekompensować sobie straty doznane w dzieciństwie. Według badań, wielu narcyzów jest ofiarami traumatycznych przeżyć lub toksycznych relacji.

Narcyzów cechuje mściwość, która może być szczególnie widoczna po porzuceniu przez partnera lub po reakcji partnera na odrzucenie go, która mogła urazić narcyza. Wówczas narcyz silnie pragnie zemścić się za okazanie braku szacunku, na jaki, w jego mniemaniu zasługuje – bez względu na swoje postępowanie.

Narcyzi nie przepraszają

Osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości muszą budować i bronić swoje zawyżone poczucie własnej wartości. W ten sposób udaje im się ochronić swoje słaby obraz ich prawdziwego ja.

Czy narcyz potrafi płakać? ›

Narcyzi płaczą za samych siebie, nigdy z twojego powodu. Mogą się rozpłakać, kiedy widzą smutny film, jeśli w jakiś sposób doświadczają samych siebie przez odgrywaną w nim postać czy się z nią identyfikują.

Poprzez nadmierną koncentrację na swojej osobie narcyz potrafi bardzo dotkliwie krzywdzić innych. Najczęściej wynika to z tego, że sam jest bardzo poraniony, ponieważ doznał traumy w dzieciństwie.

Zachowania takie dają pozycję siły – to narcyz decyduje kiedy się odezwie, podejmie „dialog” i zaszczyci ofiarę swoją uwagą – czyli znów on wygrywa w tej nierównej walce.

Narcyz może się zmienić, jeśli faktycznie zacznie mu na kimś zależy i rozgrzeją się w nim resztki empatii. Zmiana również jest możliwa, jeśli potrafi on w przynajmniej najmniejszym stopniu spojrzeć na siebie krytycznym okiem i zrozumie, że pracując nad sobą jest w stanie podnieść jakość swojego życia.

Narcyz ukryty nie musi być człowiekiem, którego ego wypełnia całe pomieszczenie, wprost przeciwnie może być cichy, małomówny, wycofany i spokojny. Jednak w stosowaniu technik manipulacyjnych i poziomie skupienia na sobie, przy jednoczesnym pomijaniu uczuć i potrzeb innych, niczym nie różni się od swojego jawnego brata.

Narcyz jest zazdrosny o wszystko, czego nie może mieć.

Jeśli zobaczy Cię z kimś innym, nawet najmniejszy drobiazg doprowadzi go do wściekłosći.

Narcyz nigdy nie przeprasza. Widząc samego siebie jako ofiarę, nigdy nie czuje, że zrobił źle. Jego poczucie wyższości nad innymi wzmacnia jego wiarę, że to oni są zawsze winni wszystkiemu, co poszło nie tak, nawet jeśli to on jest rzeczywiście odpowiedzialny.

Narcystyczny ojciec jest daleki od jakiejkolwiek empatii, nawet dla najbliższych członków rodziny. Jak już bywa empatyczny, to tylko i wyłącznie wobec siebie i swych odczuć wobec samego siebie. Narcystyczny ojciec przede wszystkim skupia się tylko na sobie – na swych pragnieniach i oczekiwaniach.

Narcyz nie cierpi, gdy ktoś odnosi przy nim sukces, bo czuje zazdrość, uważa, że to go unieważnia, przyćmiewa.

Wczesne i trudne życiowe doświadczenia spowodowały, że narcyz się boi: opuszczenia, oszukania, samotności, z powodu której nieraz bardzo cierpi. Dlatego też oddaje się pracy, która ma mu przynieść uznanie, a sukcesy wykorzystuje do przykrycia niskiego poczucia własnej wartości.

Kogo wybiera sobie narcyz? ›

Narcyz często na swojego partnera lub partnerkę wybiera osobę uległą, niepewną, czyli idealną słabszą ofiarę, którą może manipulować do woli. Dostrzeżenie tego schematu i podjęcie prób wyrwania się z niego jest pierwszym krokiem do sukcesu.

Bywa, że narcyz jest też niewypłacalny, ponieważ bardzo łatwo popada w długi. Narcyz nie odmawia sobie przyjemności i musi zachowywać odpowiednie pozory przed innymi. Narcyz jest doskonałym manipulatorem i bez trudu przekona swojego partnera do pożyczenia mu pieniędzy lub finansowania jego potrzeb.

Narcyz, wbrew pozorom, nie kocha siebie. Jest ofiarą, podobnie jak ci, którzy próbują się do niego zbliżyć. Dobitnie pokazuje to mit o Narcyzie. Niezwykłej urody młodzieniec wzbudza pożądanie wielu dziewcząt, ale nie jest w stanie odwzajemnić ich uczuć, bowiem nie potrafi kochać.

Ofiara narcyza nie jest kruchą, naiwną, wrażliwą istotą gotową wpaść w sieć jakiegokolwiek manipulatora lub emocjonalnego oszusta. Wręcz przeciwnie, cele narcyzów są wzniosłe. Celują w inteligentnych, utalentowanych ludzi.

prezentować argumenty w dyskusji, unikając punktów zapalnych; wyznaczać granice w relacji z narcyzem, kiedy jego zachowanie staje się nie do przyjęcia. Wszystkim, którzy mają do czynienia z osobami narcystycznymi, zdecydowanie należy zalecić lekturę książki Wendy T. Behary i wzięcie sobie do serca jej rad.

Warto dowartościowywać go i podbudowywać w nim dobre zachowania. Nie bądź ślepa na jego wady, nie przyklaskuj im. Nie możesz dawać narcyzowi do zrozumienia, że wszystko wielbisz w nim bezkrytycznie. Dawaj mu jednak odczuć, co w nim cenisz i za co lubisz - narcyz potrzebuje tego jak powietrza.

Kto wchodzi w taki związek? W takiej relacji najlepiej odnajdują się osoby, które mają osobowość zależną. Z reguły ludzie z osobowością zależną podłączają się pod osoby psychopatyczne, które robią wszystko po swojemu, nie zważając na normy społeczne, albo pod narcyzów.

Ukryty narcyz, choć chce być kochany, to rani swoich partnerów – inaczej mówiąc: czegoś innego chce, niż doświadcza, ponieważ jego działania przeczą tym chęciom. Głęboko w nieświadomości miłość nieodłącznie kojarzy mu się z psychicznym bólem.

Czasami bardzo subtelne i właśnie ukryte. Boli jednak dokładnie tak samo, niszczy cie od środka i przysparza wiele cierpienia. Dlatego warto o nim pisać, gdyż osoby które stają się ofiarami narcystycznej przemocy, ze strony ukrytej formy narcyzmu, bardzo długo mogą nie być w stanie rozpoznać tego zjawiska.

Narcyz wcale nie przeprasza za swoje przewinienia – wręcz uważa, że nie ma o czym mówić i nie czuje się w żaden sposób winny. Jeśli chodzi o osobowość narcystyczną u mężczyzn, jest to częste zjawisko. Dodatkowo kobiety początkowo są nimi bardzo zafascynowane, a więc narcyz nie ma problemu z ilością partnerek.

Jak narcyz klamie? ›

Narcyz kłamie często, nie ma innego wyjścia. Bez kłamstw zagrożone jest przede wszystkim jego poczucie własnej wartości. Osoby narcystyczne bardzo często muszą rekompensować sobie straty doznane w dzieciństwie. Według badań, wielu narcyzów jest ofiarami traumatycznych przeżyć lub toksycznych relacji.

Narcyz wielkościowy nigdy nie okazuje pokory.