Jestem samozwańczym narcyzem - oto znaki, że się z kimś spotykasz (2023)

FAQs

Czy narcyz lubi się przytulać? ›

Jeszcze jedno – w miejscach publicznych zrobi wszystko żeby inni zobaczyli go w superlatywach. Nagle kocha, przytula, całuje… Warto też wiedzieć, że diabelskim narcyzem może być kobieta jak i mężczyzna.

Narcyz nienawidzi braku kontroli

Z tego powodu narcyz nie lubi kobiet, które są niezależne finansowo, nie da się nimi łatwo manipulować, mimo jego żądań nie zrywają kontaktów z bliskimi i przyjaciółmi.

Związek z narcyzem wygląda tak, że ten często obraża się, zarzucając brak dostatecznego zainteresowania nim. Kiedy nie czuje się adorowany i komplementowany, wpada w złość. Wykazuje bierną agresję, mści się. W związku narcyz traktuje partnera przedmiotowo, powierzchownie, interesownie i roszczeniowo.

Narcyz często na swojego partnera lub partnerkę wybiera osobę uległą, niepewną, czyli idealną słabszą ofiarę, którą może manipulować do woli. Dostrzeżenie tego schematu i podjęcie prób wyrwania się z niego jest pierwszym krokiem do sukcesu.

Kiedy narcyz milczy, może to być reakcja na to, że ktoś postawił mu granice i nie zaakceptował jego zachowania. Wtedy narcyz milczy, by taką osobę ukarać i dać jej do zrozumienia, że jej reakcja jest niedopuszczalna. On przecież nie zrobił nic złego.

Narcyz seksualny ma silną potrzebę bycia podziwianym za aspekty fizyczne i wyczyny w łóżku. Często zresztą nieadekwatnie do tego, co faktycznie oferuje – mówi Monika Kaszuba, psychoterapeutka i seksuolożka.

Narcyz wcale nie przeprasza za swoje przewinienia – wręcz uważa, że nie ma o czym mówić i nie czuje się w żaden sposób winny. Jeśli chodzi o osobowość narcystyczną u mężczyzn, jest to częste zjawisko. Dodatkowo kobiety początkowo są nimi bardzo zafascynowane, a więc narcyz nie ma problemu z ilością partnerek.

Z drugiej strony przeżywa on emocjonalną pustkę, nie wchodzi w głębokie relacje, z czym może wiązać się pewna tęsknota za bliskością. Narcyz nie potrafi odczuwać pełnej miłości, bo jej integralną częścią jest wymiana emocjonalna. Czyli można powiedzieć, że nie jest w pełni szczęśliwy.

Ta fasadowa krucha powłoka skrywa bowiem głębokie pokłady bólu i niepewności. Najbardziej ukryta i bolesna warstwa narcyza to strach, że jest niczym. Poprzez krzykliwe, egocentryczne zachowania, narcyz często może emocjonalnie ranić ludzi wokół siebie.

Narcyzów cechuje mściwość, która może być szczególnie widoczna po porzuceniu przez partnera lub po reakcji partnera na odrzucenie go, która mogła urazić narcyza. Wówczas narcyz silnie pragnie zemścić się za okazanie braku szacunku, na jaki, w jego mniemaniu zasługuje – bez względu na swoje postępowanie.

Jak się zachowuje narcyz gdy się go zdemaskuje? ›

Ta pustka, ten brak kontaktu z sobą jest często widoczny w oczach narcyza, wzrok jest jakby nieobecny, patrząc w oczy narcyzowi czujesz, że nie masz z nim więzi. Bardzo łatwo jest też zdemaskować narcyza, jawnie mu się przeciwstawiając, narcyzi nie lubią bowiem osób niezależnych, asertywnych, stawiających granice.

Mówi nieprawdę, przeinacza, interpretuje. Tak często kłamie, że przestaje być tego świadom. Jeśli ktoś go przyłapie, przekręca fakty, aby tamten poczuł się albo jak osoba niespełna rozumu, albo nikczemna. Nigdy nie przyzna się do kłamstwa.

Narcyz lubi wygodne życie. Dlatego oczekuje od Ciebie pełnego poświęcenia. Na początku związku wyglądało to inaczej, ponieważ ON chciał jak najszybciej zdobyć Twoje zaufanie i zaangażowanie. Narcyz wie, że jak mu ulegniesz i zaangażujesz się w ten związek, to będzie mógł Cię zmieniać zgodnie ze swoimi zachciankami.

Mówiąc, patrzy ci się prosto w oczy, pilnując by utrzymać kontakt wzrokowy i robi wszystko, by być w centrum twojej uwagi. Narcyzi często są inteligentni, mają interesującą powierzchowność, są błyskotliwi, sprytni, elokwentni, więc nie sprawia im to trudności.

Jest to również sposób osoby narcystycznej na ochronę swojej niepewność i braku stabilizacji, poprzez kontrolę tych osób, które mogłyby wpłynąć właśnie na ten jej niestabilny obraz siebie. Dzieje się tak poprzez między innymi karanie ciszą, gaslighting, przerzucanie winy, wściekłość, projekcję.

Narcyz bowiem jest niebywale wrażliwy na krytykę. Atakuje, gdy zranimy jego dumę lub zszargamy honor, bo próbuje ocalić tym samym obraz samego siebie. Badania psychologów zza oceanu Brada Bushmana i Roya Baumeistera dowiodły, że wysoki poziom narcyzmu znacznie nasila skłonność do agresji i przemocy.

Narcyz, wbrew pozorom, nie kocha siebie. Jest ofiarą, podobnie jak ci, którzy próbują się do niego zbliżyć. Dobitnie pokazuje to mit o Narcyzie. Niezwykłej urody młodzieniec wzbudza pożądanie wielu dziewcząt, ale nie jest w stanie odwzajemnić ich uczuć, bowiem nie potrafi kochać.

Nie bierze jeńców, a partnera traktuje jak marionetkę służącą zaspokajaniu jego potrzeb. Taki narcyz siebie uważa za nieskazitelnego, uznaje wyłącznie swoje zdanie, a innych poniża i manipuluje nimi.

Narcyz jest zazdrosny o wszystko, czego nie może mieć.

Jeśli zobaczy Cię z kimś innym, nawet najmniejszy drobiazg doprowadzi go do wściekłosći.

Jak udupić narcyza? ›

Kluczem do unieszkodliwienia narcyza jest przeanalizowanie ile racji ma w sobie to, co mówi lub robi bez ulegania jego wdziękom, jakie zwykle posiada. Najważniejsze to się go nie bać, ponieważ zazwyczaj starają się zastraszyć tych, którzy się im przeciwstawiają.

Narcyz wielkościowy nigdy nie okazuje pokory.

Narcyz może się zmienić, jeśli faktycznie zacznie mu na kimś zależy i rozgrzeją się w nim resztki empatii. Zmiana również jest możliwa, jeśli potrafi on w przynajmniej najmniejszym stopniu spojrzeć na siebie krytycznym okiem i zrozumie, że pracując nad sobą jest w stanie podnieść jakość swojego życia.

Zachowania takie dają pozycję siły – to narcyz decyduje kiedy się odezwie, podejmie „dialog” i zaszczyci ofiarę swoją uwagą – czyli znów on wygrywa w tej nierównej walce.

NARCYZ - NA CO NARAŻASZ SIĘ CIĄGNĄC RELACJĘ Z NARCYZEM

Narcyz nie tęskni i nie żałuje, nie czuje straty po nas.

Narcyzi często dobierają się w pary z osobami uległymi.

Kobiety o osobowości uległej mają niskie poczucie własnej wartości i łatwo podporządkowują się osobom o silnym charakterze. Kto nie lubi siebie, nie będzie potrafił budować relacji z innymi, a właśnie taką osobą jest narcyz.

Osoba narcystyczna nie wykształca możliwości rzutowania siebie w przyszłość, co daje osobowościom prawidłowym zdolność godzenia się na przemijanie. Patologiczny narcyz nie jest w stanie utrzymać w sobie wczesnej idealizacji dziadków niezbędnej do rzutowania w przyszłość dobrego obrazu siebie w podeszłym wieku.

Narcyzi płaczą za samych siebie, nigdy z twojego powodu. Mogą się rozpłakać, kiedy widzą smutny film, jeśli w jakiś sposób doświadczają samych siebie przez odgrywaną w nim postać czy się z nią identyfikują.

Ofiara narcyza nie jest kruchą, naiwną, wrażliwą istotą gotową wpaść w sieć jakiegokolwiek manipulatora lub emocjonalnego oszusta. Wręcz przeciwnie, cele narcyzów są wzniosłe. Celują w inteligentnych, utalentowanych ludzi.

Zerwanie może obudzić najgorsze oblicze narcyza, nawet jeśli wcześniej w waszej relacji nie występowała jawna emocjonalna przemoc. To czas kiedy narcyz kontynuuje krucjatę strachu i manipulacji. Jeśli nie podejdziesz do rozstania ostrożnie, strategicznie i bez emocji, cała ta męka może zadać ci poważne rany.

Czego nie cierpi narcyz? ›

Narcyz nie cierpi, gdy ktoś odnosi przy nim sukces, bo czuje zazdrość, uważa, że to go unieważnia, przyćmiewa.

Potrafi zastraszać otoczenie, aby osiągać to, czego chce. Zawstydza i poniża osoby, które się z nim nie zgadzają. Kiedy czuje się zraniony lub sfrustrowany – atakuje. Narusza normy społeczne, a nawet łamie prawo.

Można powiedzieć, że działanie narcyzów przepełniło ego i postrzegało rzeczy inaczej; dlatego mogą postrzegać kłamstwa jako ich prawdę i postępować zgodnie z nimi. Dlatego nie wierzą, że kłamią i zniekształcają prawdę.

Najważniejsze to nie prowokować go, mówiąc wprost, że jest narcyzem. Wtedy dotkniemy narcystycznej rany i możemy spotkać się z atakiem. Wycofujmy się stopniowo, nie reagujmy na zaczepki.

Cały świat kręci się wokół niego, a fakt, że ktoś postanawia wymknąć się z jego sideł, jest dla narcyza rzeczą niebywałą i nieakceptowaną. Zawyżone poczucie własnej wartości i potrzeba ciągłej atencji, powodują, że narcyzi nie są w stanie zaakceptować faktu, że ich partner lub partnerka chcą zakończyć związek.

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanowym Ohio nie pozostawiają złudzeń, narcyzm jest powiązany z agresją. Wiedząc, że narcyz może stać się agresywny werbalnie lub fizycznie, musisz pogodzić się z najważniejszym wnioskiem – aby uniknąć zranienia w romantycznym związku, należy unikać narcyzów.

Narcyz traci zainteresowanie, gdy wzrasta oczekiwanie na intymność lub gdy wygrywa w swoją grę. Wielu ma problemy z utrzymaniem związku przez ponad sześć miesięcy do kilku lat. Przedkładają władzę nad intymność i nie znoszą wrażliwości, którą uważają za słabość.

Miły narcyz wie, że działając w sposób prospołeczny i altruistyczny, zdobywa zaufanie wszystkich wokół. Mili narcyzowie oszukują swoim dyskretnym zachowaniem. Nie chcą być w centrum uwagi. Stopniowo zdobywają zaufanie innych, które później wykorzystują na swoją korzyść.

Jeśli narcystyczny/a ex wciąż do ciebie wraca, tylko po to, by odejść ponownie, to już najwyższy czas odpowiedzieć sobie na pytanie: „Czy chcę widzieć tę osobę w swoim życiu?”. To twój wybór, ale pamiętaj, że narcyz będzie z tobą tylko wtedy, gdy jego samopoczucie przy tobie będzie perfekcyjne.

Im bardziej ludzie chcą się czuć niezależni, tym bardziej brak im czegoś, co nadałoby sens ich życiu, a więc poszukują ekscytacji i ożywiają się za pomocą różnych środków, od których się uzależniają.

Jak rozbroić narcyza? ›

prezentować argumenty w dyskusji, unikając punktów zapalnych; wyznaczać granice w relacji z narcyzem, kiedy jego zachowanie staje się nie do przyjęcia. Wszystkim, którzy mają do czynienia z osobami narcystycznymi, zdecydowanie należy zalecić lekturę książki Wendy T. Behary i wzięcie sobie do serca jej rad.

Nie skupia się na swoich rozmówcach, brakuje mu empatii i zaangażowania w relacje. Związki z innymi są dla niego narzędziem do osiągania swoich celów, m.in. nieustannego potwierdzania własnej wartości. Potrzebuje podziwu i sympatii innych, ponieważ bez tego czuje się niewidzialny i mało ważny.

Potocznie narcyzm oznacza zakochanie się w sobie lub podziwianie samego siebie. Innymi słowy, osoba, która jest narcystyczna, uważa się za ważniejszą i lepszą od innych. Ma tendencję do przeceniania siebie i zachowywania się w większości lekkomyślnie i samolubnie.

Osoba narcystyczna zwykle myśli w sposób-zerojedynkowy, to znaczy dzieli zjawiska na dobre lub złe, najgorsze lub najlepsze, słuszne lub błędne. Nietrudno się domyśleć, że narcyz jest przekonany o tym, że jego działania i wybory życiowe są najlepsze. Gdy udowodni mu się brak racji, często złości się lub zrywa kontakt.

Narcyz kłamie często, nie ma innego wyjścia. Bez kłamstw zagrożone jest przede wszystkim jego poczucie własnej wartości. Osoby narcystyczne bardzo często muszą rekompensować sobie straty doznane w dzieciństwie. Według badań, wielu narcyzów jest ofiarami traumatycznych przeżyć lub toksycznych relacji.

Narcyz nigdy nie doceni twoich starań, żeby go zadowolić.

Ale jeśli to ty pozwolisz, żeby narcyz na ciebie czekał, poniesiesz za to karę, bo zlekceważony narcyz jest mściwy. Bycie w relacji dla niego oznacza „tresowanie” partnera, żeby robił to, czego on sobie życzy.

Narcyz jest przekonany o własnej wielkości i wyjątkowości, dlatego nigdy nie przyzna się do błędy lub porażki.

Narcyzowi wydaje się, że dużo dał partnerowi i czuje się skrajnie zdradzony. Cierpi naprawdę i bardzo mocno. Może uda ci się spróbować zrozumieć zachowanie narcyza po rozstaniu: dlaczego ktoś tak reaguje.

Wywołują go skrajności: albo brak uwagi dorosłych, albo przesadna kontrola i nadmierna krytyka. Czasami na rozwój narcyzmu wpływa nieprzepracowana trauma.