Jak przestać być narcyzem i wykorzystywać ludzi, którzy cię kochają (2023)

FAQs

Co najbardziej zaboli narcyza? ›

Ta fasadowa krucha powłoka skrywa bowiem głębokie pokłady bólu i niepewności. Najbardziej ukryta i bolesna warstwa narcyza to strach, że jest niczym. Poprzez krzykliwe, egocentryczne zachowania, narcyz często może emocjonalnie ranić ludzi wokół siebie.

Ta pustka, ten brak kontaktu z sobą jest często widoczny w oczach narcyza, wzrok jest jakby nieobecny, patrząc w oczy narcyzowi czujesz, że nie masz z nim więzi. Bardzo łatwo jest też zdemaskować narcyza, jawnie mu się przeciwstawiając, narcyzi nie lubią bowiem osób niezależnych, asertywnych, stawiających granice.

Kluczem do unieszkodliwienia narcyza jest przeanalizowanie ile racji ma w sobie to, co mówi lub robi bez ulegania jego wdziękom, jakie zwykle posiada. Najważniejsze to się go nie bać, ponieważ zazwyczaj starają się zastraszyć tych, którzy się im przeciwstawiają.

Kiedy narcyz milczy, może to być reakcja na to, że ktoś postawił mu granice i nie zaakceptował jego zachowania. Wtedy narcyz milczy, by taką osobę ukarać i dać jej do zrozumienia, że jej reakcja jest niedopuszczalna. On przecież nie zrobił nic złego.

Narcyzów cechuje mściwość, która może być szczególnie widoczna po porzuceniu przez partnera lub po reakcji partnera na odrzucenie go, która mogła urazić narcyza. Wówczas narcyz silnie pragnie zemścić się za okazanie braku szacunku, na jaki, w jego mniemaniu zasługuje – bez względu na swoje postępowanie.

Narcyz nigdy nie doceni twoich starań, żeby go zadowolić.

Ale jeśli to ty pozwolisz, żeby narcyz na ciebie czekał, poniesiesz za to karę, bo zlekceważony narcyz jest mściwy. Bycie w relacji dla niego oznacza „tresowanie” partnera, żeby robił to, czego on sobie życzy.

Narcyz lubi wygodne życie. Dlatego oczekuje od Ciebie pełnego poświęcenia. Na początku związku wyglądało to inaczej, ponieważ ON chciał jak najszybciej zdobyć Twoje zaufanie i zaangażowanie. Narcyz wie, że jak mu ulegniesz i zaangażujesz się w ten związek, to będzie mógł Cię zmieniać zgodnie ze swoimi zachciankami.

Narcyz wcale nie przeprasza za swoje przewinienia – wręcz uważa, że nie ma o czym mówić i nie czuje się w żaden sposób winny. Jeśli chodzi o osobowość narcystyczną u mężczyzn, jest to częste zjawisko. Dodatkowo kobiety początkowo są nimi bardzo zafascynowane, a więc narcyz nie ma problemu z ilością partnerek.

Narcyz nigdy nie powie inaczej. Szczególnie gdy mamy do czynienia z narcyzmem patologicznym. Swój obraz narcyz buduje na wyolbrzymionym i sztucznie zbudowanym poczuciu własnej wartości. Im głośniej zapewnia o własnej wyjątkowości, tym mniej pewny siebie jest naprawę.

Co podnieca narcyza? ›

Narcyz seksualny ma silną potrzebę bycia podziwianym za aspekty fizyczne i wyczyny w łóżku. Często zresztą nieadekwatnie do tego, co faktycznie oferuje – mówi Monika Kaszuba, psychoterapeutka i seksuolożka.

Narcyz przekręca jej słowa w sposób, który sprawia, że ​​czuje się, jak sprawca przemocy, a nie jej ofiara. Bardzo często dochodzi również manipulacja nazywana gaslightingiem, czyli celowym wpieraniu komuś problemów i chorób psychicznych. Narcyz łże w żywe oczy, zaprzecza wydarzeniom, które przed chwilą miały miejsce.

Narcyz nie cierpi, gdy ktoś odnosi przy nim sukces, bo czuje zazdrość, uważa, że to go unieważnia, przyćmiewa.

Perwersyjny narcyz potrafi udawać ofiarę i doprowadzić do tego, że poczujesz się katem, tym, kto krzywdzi, nie rozumie go, nie jest dla niego dość dobry. Nie poczuwa się do żadnej odpowiedzialności i nigdy nie przeprasza (a jeśli, to nieszczerze – tylko strategicznie). Zawsze o wszystko obwinia innych.

Postaw granice

Ponieważ narcyzi pozbawieni są empatii i nie potrafią szczerze kochać, musisz zadbać o siebie. Postaw granice, bądź asertywna i znieś ból, który narcyz będzie ci zadawał. Musisz nauczyć swoje serce mówić nie, nie zostawiaj w nim miejsca na jego sztuczki.

Jest to również sposób osoby narcystycznej na ochronę swojej niepewność i braku stabilizacji, poprzez kontrolę tych osób, które mogłyby wpłynąć właśnie na ten jej niestabilny obraz siebie. Dzieje się tak poprzez między innymi karanie ciszą, gaslighting, przerzucanie winy, wściekłość, projekcję.

Uważa się za człowieka nieskazitelnego, własne wady projektuje na innych, cechuje go niemal nieograniczone i bezwstydne samouwielbienie. Reasumując, narcyz to ktoś zły, kogo raczej należy unikać i kogo traktuje się raczej pobłażliwie.

Zachowania takie dają pozycję siły – to narcyz decyduje kiedy się odezwie, podejmie „dialog” i zaszczyci ofiarę swoją uwagą – czyli znów on wygrywa w tej nierównej walce.

Zerwanie może obudzić najgorsze oblicze narcyza, nawet jeśli wcześniej w waszej relacji nie występowała jawna emocjonalna przemoc. To czas kiedy narcyz kontynuuje krucjatę strachu i manipulacji. Jeśli nie podejdziesz do rozstania ostrożnie, strategicznie i bez emocji, cała ta męka może zadać ci poważne rany.

Z drugiej strony przeżywa on emocjonalną pustkę, nie wchodzi w głębokie relacje, z czym może wiązać się pewna tęsknota za bliskością. Narcyz nie potrafi odczuwać pełnej miłości, bo jej integralną częścią jest wymiana emocjonalna. Czyli można powiedzieć, że nie jest w pełni szczęśliwy.

Czego najbardziej boi się narcyz? ›

Narcyz przede wszystkim boi się odrzucenia i ujawnieniem tego, kim się czuje. Odczuwa również lęk przed utratą kontroli oraz przed upokorzeniem go (rzeczywistym lub wyimaginowanym, czyli takim, jakiego spodziewa się sam narcyz).

Narcyz bowiem jest niebywale wrażliwy na krytykę. Atakuje, gdy zranimy jego dumę lub zszargamy honor, bo próbuje ocalić tym samym obraz samego siebie. Badania psychologów zza oceanu Brada Bushmana i Roya Baumeistera dowiodły, że wysoki poziom narcyzmu znacznie nasila skłonność do agresji i przemocy.

prezentować argumenty w dyskusji, unikając punktów zapalnych; wyznaczać granice w relacji z narcyzem, kiedy jego zachowanie staje się nie do przyjęcia. Wszystkim, którzy mają do czynienia z osobami narcystycznymi, zdecydowanie należy zalecić lekturę książki Wendy T. Behary i wzięcie sobie do serca jej rad.

Narcyz nie znosi nudy, braku towarzystwa innych i kontaktu z nimi - tak bardzo, że podejrzewam, że w tych chwilach po prostu przestaje istnieć - więc możemy być pewni, że jeśli się nie odzywa lub akurat ma z nami ciche dni to gdzieś tam z kimś w najlepsze odgrzewa/nawiązuje znajomości i kontakty.

Ponieważ w narcystycznej relacji wzięłaś na siebie tak wiele obowiązków i ciężarów drugiej osoby, myśl o rozstaniu może sprawiać, że boisz się utracić część siebie. Tak wiele swojego życia oddałaś i podporządkowałaś pod potrzeby narcyza, że brakuje ci twojego własnego świata i przestrzeni.

Narcyz może się zmienić, jeśli faktycznie zacznie mu na kimś zależy i rozgrzeją się w nim resztki empatii. Zmiana również jest możliwa, jeśli potrafi on w przynajmniej najmniejszym stopniu spojrzeć na siebie krytycznym okiem i zrozumie, że pracując nad sobą jest w stanie podnieść jakość swojego życia.

Gesty odrzucenia typu pasywno – agresywnego. Zachowanie takie jak nie odzywanie się do drugiego człowieka, wyzywające spojrzenia, naśmiewanie się czy okazywanie pełnych dezaprobaty gestów jednocześnie bez bezpośredniego wyrażenia, co konkretnie denerwuje manipulatora w drugiej osobie.

Narcyzowi wydaje się, że dużo dał partnerowi i czuje się skrajnie zdradzony. Cierpi naprawdę i bardzo mocno. Może uda ci się spróbować zrozumieć zachowanie narcyza po rozstaniu: dlaczego ktoś tak reaguje.

Jeszcze jedno – w miejscach publicznych zrobi wszystko żeby inni zobaczyli go w superlatywach. Nagle kocha, przytula, całuje… Warto też wiedzieć, że diabelskim narcyzem może być kobieta jak i mężczyzna.

Narcyz jest przekonany o własnej wielkości i wyjątkowości, dlatego nigdy nie przyzna się do błędy lub porażki.

Czy warto przepraszać narcyza? ›

Narcyzi nie przepraszają

Osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości muszą budować i bronić swoje zawyżone poczucie własnej wartości. W ten sposób udaje im się ochronić swoje słaby obraz ich prawdziwego ja. Najważniejszym zadaniem w życiu narcyza jest prezentowanie doskonałości i wyższości nad innymi.

Narcyz nigdy nie przeprasza. Widząc samego siebie jako ofiarę, nigdy nie czuje, że zrobił źle. Jego poczucie wyższości nad innymi wzmacnia jego wiarę, że to oni są zawsze winni wszystkiemu, co poszło nie tak, nawet jeśli to on jest rzeczywiście odpowiedzialny.

Narcyz nie ma w sobie empatii – lub ma jej tylko minimalne ilości – dlatego nie przejmuje się innymi ludźmi. Czasami wręcz czuje się w obowiązku, by ich obrazić, poniżyć czy upokorzyć.

Najważniejsze to nie prowokować go, mówiąc wprost, że jest narcyzem. Wtedy dotkniemy narcystycznej rany i możemy spotkać się z atakiem. Wycofujmy się stopniowo, nie reagujmy na zaczepki.

Narcyz jest zazdrosny o wszystko, czego nie może mieć.

Jeśli zobaczy Cię z kimś innym, nawet najmniejszy drobiazg doprowadzi go do wściekłosći.

Narcyzi płaczą za samych siebie, nigdy z twojego powodu. Mogą się rozpłakać, kiedy widzą smutny film, jeśli w jakiś sposób doświadczają samych siebie przez odgrywaną w nim postać czy się z nią identyfikują.

Narcyz wręcz emanuje swoją seksualnością. Jest przeświadczony o swojej wyjątkowości i właśnie w taki sposób kreuje ją na zewnątrz. Zaś im większa intensywność seksapilu, tym łatwiej ignorujemy wszelkiego rodzaju oznaki tego, z kim nawiązujemy relację.

Narcyzi najbardziej byli zainteresowaniami kobietami, które wykazywały dużo żeńskich cech, takich jak uczuciowość, uległość, otwartość.

Wywołują go skrajności: albo brak uwagi dorosłych, albo przesadna kontrola i nadmierna krytyka. Czasami na rozwój narcyzmu wpływa nieprzepracowana trauma.

Ofiara narcyza nie jest kruchą, naiwną, wrażliwą istotą gotową wpaść w sieć jakiegokolwiek manipulatora lub emocjonalnego oszusta. Wręcz przeciwnie, cele narcyzów są wzniosłe. Celują w inteligentnych, utalentowanych ludzi.

Kogo szanuję narcyz? ›

Narcyzm ukryty dotyczy mężczyzn, ale i kobiet. Ktoś o takim stylu osobowości potrafi być pomocny wobec znajomych, żeby zyskać ich uznanie, chociaż nie dba szczerze o dobro innych. Nie szanuje ludzi, jest oceniający i z góry przypisuje innym złe intencje.

Narcystyczny ojciec jest daleki od jakiejkolwiek empatii, nawet dla najbliższych członków rodziny. Jak już bywa empatyczny, to tylko i wyłącznie wobec siebie i swych odczuć wobec samego siebie. Narcystyczny ojciec przede wszystkim skupia się tylko na sobie – na swych pragnieniach i oczekiwaniach.

Kto wchodzi w taki związek? W takiej relacji najlepiej odnajdują się osoby, które mają osobowość zależną. Z reguły ludzie z osobowością zależną podłączają się pod osoby psychopatyczne, które robią wszystko po swojemu, nie zważając na normy społeczne, albo pod narcyzów.

Miły narcyz wie, że działając w sposób prospołeczny i altruistyczny, zdobywa zaufanie wszystkich wokół. Mili narcyzowie oszukują swoim dyskretnym zachowaniem. Nie chcą być w centrum uwagi. Stopniowo zdobywają zaufanie innych, które później wykorzystują na swoją korzyść.

Osobowość narcystyczna a inne diagnozy psychiatryczne

Mogą jednak współwystępować z zaburzeniami z osi I. Najczęściej są to zaburzenia nastroju: depresja i zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Narcyzi nie przepraszają

Najważniejszym zadaniem w życiu narcyza jest prezentowanie doskonałości i wyższości nad innymi. Cokolwiek by się nie wydarzyło, narcyz przenigdy nie weźmie na siebie odpowiedzialności za popełnione czyny. To stoi w sprzeczności z jego wykreowanym wizerunkiem, wspaniałością i nieomylnością.

Poprzez nadmierną koncentrację na swojej osobie narcyz potrafi bardzo dotkliwie krzywdzić innych. Najczęściej wynika to z tego, że sam jest bardzo poraniony, ponieważ doznał traumy w dzieciństwie.

Narcyz często na swojego partnera lub partnerkę wybiera osobę uległą, niepewną, czyli idealną słabszą ofiarę, którą może manipulować do woli. Dostrzeżenie tego schematu i podjęcie prób wyrwania się z niego jest pierwszym krokiem do sukcesu.

Narcyz nie potrafi być empatyczny w stosunku do innych ludzi i nigdy im nie współczuje. Kolejnym objawem osobowości narcystycznej jest zazdrość. Najczęściej jest ona niczym nieuzasadniona.

NARCYZ - NA CO NARAŻASZ SIĘ CIĄGNĄC RELACJĘ Z NARCYZEM

Narcyz nie tęskni i nie żałuje, nie czuje straty po nas.