Wielu narcyzów twierdzi, że są chrześcijanami. Kiedy jest to zgodne z ich celami, mogą się modlić, uczestniczyć w nabożeństwach i posiadać wiedzę na temat pism świętych.
Ludzie o wygórowanych poglądach na siebie, którzy potrzebują podziwu ze strony innych, mają przesadne ego i potrzebują, by inni ich adorowali, jednak Bóg nie pozwoli na takie zachowanie; jednak On może odmienić ich charakter od wewnątrz.
1. Egocentryzm
Narcyzm to stan psychiczny charakteryzujący się nadmiernym poczuciem własnej ważności, potrzebą podziwu, brakiem empatii dla innych i poczuciem roszczeniowości. Dodatkowo temu schorzeniu mogą towarzyszyć uczucia zawiści lub zazdrości w stosunku do osób odnoszących większe sukcesy niż ty, a także aroganckie i wyzyskujące zachowanie wobec innych w celu awansu.
Nieleczona astma może mieć druzgocące skutki dla zdrowia, związków i finansów – może nawet doprowadzić do załamania finansowego, niepokoju emocjonalnego i poczucia nieadekwatności. Wczesne rozpoznanie tego rodzaju zachowania i znalezienie rozwiązań zapobiegających jego dotkliwości to kluczowe kroki w kierunku wyzdrowienia.
Gdy tylko ktoś zacznie cię atakować, okłamywać lub stosować przeciwko tobie inne narcystyczne taktyki, pierwszą rzeczą do zapamiętania jest to, że jego działania są napędzane egocentryzmem – nie kochają ciebie ani Boga w zamian.
Często osoby te twierdzą, że są chrześcijanami tylko po to, by realizować swoje plany. Odpowiadają na wezwanie do ołtarza lub chodzą do kościoła, kiedy jest to zgodne z ich programami, ale nie chcą poświęcić narcystycznych tendencji na rzecz bardziej boskich zasad i życzliwego traktowania ludzi – co wyjaśnia, dlaczego zmiana może być dla nich trudna.
2. Brak empatii
Na pierwszy rzut oka łatwo założyć, że jedną z podstawowych cech narcyzmu jest brak empatii; chociaż często jest to prawdą, rozróżnienie między prawdziwą empatią a fałszerstwem w obrębie narcyzmu jest kluczem do zrozumienia jego natury.
Narcyzi często okazują empatię motoryczną, odzwierciedlając język ciała lub mimikę innej osoby w odpowiedzi na jej uczucia; to sprawia, że wydają się współczujący podczas fazy bombardowania miłością w związku, ale brakuje im zdolności do empatii poznawczej, która obejmuje zrozumienie sytuacji z czyjegoś punktu widzenia i odpowiednie działanie w sposób korzystny dla obu zaangażowanych stron.
Współczująca empatia obejmuje odczuwanie zarówno żalu, jak i wyrzutów sumienia za swoje czyny; niestety rzadko zdarza się to wśród narcyzów; zamiast tego używają fałszywego współczucia jako broni do manipulowania i kontrolowania innych.
Współuzależnieni, którzy przebywają z narcyzami, aby wypełnić własne ego „narcystyczną podażą”, mogą być szczególnie podatni na manipulację ze strony tych osób. Chociaż współuzależnieni mogą wierzyć, że narcyz ostatecznie zmieni się dzięki Bogu, pamiętają, że wymagają wewnętrznej zmiany, która nie może nadejść bez rezygnacji z czegoś – czegoś, czego narcyzi nie mogą zapewnić.
3. Przekonanie o własnej nieomylności
Narcyzi często wykazują oznaki przekonania o własnej nieomylności, określane również jako świętoszkowatość lub sentencja lub postawy świętsze od ciebie. Chwalą się swoją moralnością, jednocześnie mając trudności z przyjmowaniem krytyki lub przyznaniem się do jakichkolwiek słabości. Takie cechy często wynikają z maltretowania lub zaniedbania w dzieciństwie, co prowadzi do stwardnienia serca.
Biblia zawiera wiele wskazówek, jak unikać poczucia własnej nieomylności, począwszy od wersetów, a skończywszy na osobistych doświadczeniach chrześcijan, którzy sami się z tym zmagali. Ludzie zazwyczaj rozwijają tę cechę, ponieważ sami chcą stać się Bogiem – według Pisma Świętego jest to niemożliwy cel.
Ludzie z tą wadą charakteru często myślą, że robią dobrze, pomagając innym, co może być prawdą; ale błędnie interpretują ten akt jako służenie Bogu. Co więcej, nie rozumieją, że miłość nie chełpi się ani nie przechwala – o czym świadczy 1 Koryntian 13:4-6 ESV – dlatego narcyzi muszą zdać sobie sprawę, że muszą Mu służyć, kochając innych i pozwolić, aby ich serca zostały otwarte przez Ducha Świętego. Duchem, aby mogli przyjąć informację zwrotną na temat własnego zachowania i udzielić odpowiednich odpowiedzi, gdy zostaną poproszeni o informację zwrotną na swój temat lub otrzymają informację zwrotną na swój temat od bliskich, aby w pełni służyć Bogu i Mu służyć oraz dawać w zamian informację zwrotną.
4. Niepokój
Narcystom brakuje umiejętności obiektywnej oceny obu stron swojego zachowania, dostrzegając jedynie to, co wspiera ich samoocenę jako pozytywne i niepożądane przez innych. Dlatego nie rozumieją, dlaczego ludzie mogą ich nie lubić lub im się sprzeciwiać, i mają tendencję do przypisywania sobie wszystkiego, co pozytywne, przypisując jednocześnie winę za wszelkie negatywne aspekty w związkach.
Nihiliści często mają nienasyconą potrzebę karmienia swojego ego, co pozwala im czuć się zadowolonym i usatysfakcjonowanym, gdy są karmieni przez innych. Ich poczucie uprawnień często dramatycznie wzrasta z powodu tej potrzeby.
Mogą wykazywać objawy narcyzmu, w tym przesadne poczucie własnej ważności; arogancja; potrzeba podziwu; zazdrość wobec tych, którym się powiodło i brak empatii wobec innych. W skrajnych przypadkach ci ludzie mogą nawet zamienić się w postacie Jekylla i Hyde'a: czarujących, pewnych siebie przywódców, którzy wydają się silni dla Chrystusa, a później nagle atakują werbalnie lub emocjonalnie.
Bóg nie boi się grzesznych ludzi i może pracować nad przemianą ich życia przez swojego Ducha Świętego. Osoby współuzależnione z narcyzami powinny wyznaczyć zdrowe granice, aby zapobiec dalszej manipulacji ze strony tej osoby.
5. Wywyższanie się
Narcyz nie wierzy w Boga i nie pragnie zmian. Z pozoru mogą wydawać się chrześcijanami – regularnie uczęszczać do kościoła i czynić dobre uczynki dla chwały – jednak wewnątrz pozostają niezmienieni dzięki Chrystusowi; robienie rzeczy po swojemu, bez względu na innych, przedkładanie siebie nad potrzeby innych osób i otrzymywanie od innych tego, czego chcą, w ramach egoistycznego stylu życia, który jest sprzeczny z naukami biblijnymi.
Ci ludzie szukają uwagi i aprobaty innych i nie radzą sobie dobrze z krytyką lub rozczarowaniem. Uważają, że zasługują tylko na to, co najlepsze, często kłamią na temat swoich potrzeb i pragnień, aby dostać to, czego pragną. Niestety, wiele z nich wykazuje bardzo samolubne i okrutne zachowania, których nauczyli się w dzieciństwie z powodu nadużyć lub zaniedbania.
Mogą wierzyć, że Bóg jest kochającą istotą, która może im pomóc, ale nie zdają sobie sprawy, że może odmienić ich życie lub że Jego zasady odnoszą się jednakowo do wszystkich — nie tylko do nich. Ich dumne skupienie się na sobie jest sprzeczne z tym, co Biblia opisuje jako miłość (Rzymian 12:8-10). Co więcej, nie zdają sobie sprawy, że łamią przykazania Jezusa, by zaprzeć się samych siebie i wziąć swój krzyż.
6. Samooszukiwanie się
Narcyzi mają trudności z radzeniem sobie z krytyką i rozczarowaniem. Ich radość polega wyłącznie na otrzymaniu niekwestionowanej afirmacji i aprobaty; w obliczu odrzucenia lub krytyki często przyjmują postawę obronną lub obwiniają innych; ponadto trudno im zrozumieć, co naprawdę oznacza miłość (zob. 1 Koryntian 13:4-6).
Narcyzi często starają się ukryć swoją niepewność i brak poczucia własnej wartości przed innymi, oszukując samych siebie, podobnie jak palenie papierosów lub picie alkoholu może tymczasowo maskować te problemy – jednak przy regularnym stosowaniu może szybko stać się szkodliwe i uzależniające –
Narcyzi często oszukują samych siebie, co prowadzi ich do przekonania, że ich grzeszne czyny są dopuszczalne, jednak Słowo Boże mówi nam coś innego; Uważa wszystkie formy grzeszności za grzech i wszystkie zostaną ukarane (Rzymian 6:23).
Jeśli masz do czynienia z narcyzem, szukaj u Boga pocieszenia i pokoju dla niego i dla siebie. Zostaw ich zmianę Jemu, a Ty skup się na rozwoju duchowym z Nim – On zawsze Cię kocha, bez względu na to, jak ktoś Cię traktuje! Pamiętaj, że bez względu na to, co narcyz zrobi lub powie przeciwko tobie – nadal cię kocha.
7. Egocentryzm
Jeśli ktoś zawsze konkuruje z innymi i stara się ich prześcignąć lub przyćmić, może to być charakterystyczny znak, że jest egocentryczny. Osoby te zazwyczaj nie zwracają uwagi na uczucia innych ludzi, a jednocześnie przedkładają własne potrzeby i pragnienia nad potrzeby innych. Co więcej, egocentryczni ludzie często obwiniają innych za swoje problemy, nie ponosząc osobistej odpowiedzialności za własne działania.
Samolubni ludzie mogą mieć trudności z okazywaniem szczerej życzliwości bliskim, w tym rodzinie. Mogą mieć trudności ze zrozumieniem emocji innych lub rozpoznaniem, kiedy ktoś potrzebuje pomocy i często mogą stać się bardzo wymagający w stosunku do osób w ich obecności.
Osoby egocentryczne mogą mieć trudności z rozpoznaniem lub zaakceptowaniem swoich ograniczeń i odczuwać urazę wobec otaczających ich osób, które nie podzielają tych samych celów i punktów widzenia, co prowadzi ich na nieprzewidywalną ścieżkę, która ostatecznie może okazać się destrukcyjna. Takie zachowanie może nadwerężać relacje lub prowadzić do destrukcyjnych wzorców.
Bóg kocha wszystkich ludzi i może zmienić nawet najbardziej narcystyczną jednostkę; aby jednak nastąpiła ta przemiana, narcyzi muszą zmienić swoje serca i stać się chętni do porzucenia egoistycznych dróg, aby mogło nastąpić prawdziwe zbawienie. Jeśli znasz kogoś, kto zmaga się z narcyzmem, módl się za niego i proś Boga, aby pokazał mu swoją drogę.